Narnia

Μην προκαλώντας καμία έκπληξη, η Disney ακολουθεί για άλλη μια φορά την οδό της μεταφοράς μιας κινηματογραφικής ταινίας στα videogames και έτσι το The Chronicles of Narnia: Prince Caspian μοιάζει σαν μια απολύτως αναμενόμενη κίνηση. Βέβαια, εδώ η κατάσταση δεν είναι και τόσο «παραμυθένια» μιας και η νέα αυτή δημιουργία -πέρα από το γεγονός πως διαδραματίζεται στο όμορφο βασίλειο της Narnia- συνοδεύεται από τόσα προβλήματα και παραλείψεις, που τελικά είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει να προσελκύσει το κοινό. Τα όσα διαδραματίζονται στην Narnia είναι σίγουρο πως θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον ακόμα και ενός μεγαλύτερου ηλικιακά κοινού που αναζητά κάτι διαφορετικό, έστω και αν η εξέλιξη της ιστορίας είναι κάτι παραπάνω από προβλέψιμη.

Το παιχνίδια Narnia της Dinsey βασίζονται στα γνωστά βιβλία του C.S. Lewis και είναι ευχάριστα παραμύθια που δεν κουράζουν, ενώ -ακολουθώντας την μόδα της εποχής- το δεύτερο μέρος παρουσιάζεται σαφώς πιο σκοτεινό, πιο σοβαρό και γενικότερα περισσότερο «ενήλικο». Κάτω από αυτό το πρίσμα η Traveller’s Tales επιχειρεί να μεταφέρει κάτι από τη συνολική μαγεία των βιβλίων και τις ταινίες στις κονσόλες αλλά δυστυχώς το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ κατώτερο των προσδοκιών. Παρόλο που τα πρώτα λεπτά είναι ευχάριστα, η συνέχεια δεν είναι καθόλου ενδιαφέρουσα και έτσι το

The Chronicles of Narnia: Prince Caspian καταλήγει να είναι μια δημιουργία που απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε μικρούς gamers, οι οποίοι θα συγχωρήσουν τα προβλήματα που ταλανίζουν τον τίτλο. Και δυστυχώς αυτά είναι πάρα πολλά, όπως εξάλλου συνέβαινε και με το πρωτότυπο. Σε ό,τι αφορά το σενάριο, η ιστορία του παιχνιδιού ακολουθεί από κοντά τα τεκταινόμενα της ταινίας. Οι παίκτες -αφού θα έχουν υπό τον έλεγχό τους ένα πλήθος χαρακτήρων- θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν τον πρίγκιπα Κασπιανό να πάρει το θρόνο από τον μοχθηρό King Miraz και να επαναφέρει τη γαλήνη στη Narnia. Εδώ η ποικιλία είναι τεράστια μιας και περισσότερες από 20 παρουσίες θα είναι διαθέσιμες, αν και τελικά ο απώτερος σκοπός είναι η μικρή Lucy να βρει τον Aslan, ο οποίος δεν έχει χάσει την παλιά του δύναμη. Και εδώ συναντάται και το πρώτο σοβαρό ελάττωμα.

Οι τόσοι πολλοί χαρακτήρες μπορεί να προδιαθέτουν ευχάριστα και μάλιστα σε πολλά σημεία υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε πέντε διαφορετικούς, αλλά αρκετοί από αυτούς δεν παρουσιάζουν ίχνος ενδιαφέροντος. Βέβαια είναι τέτοια η δομή του τίτλου που σε πολλά σημεία απαιτεί την χρησιμοποίηση κάποιου συγκεκριμένου, αλλά και πάλι η κατάσταση είναι κάπως κουραστική. Για παράδειγμα, μόνο συγκεκριμένοι θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα τόξο ή έναν γάντζο, ενώ άλλοι θα εκμεταλλευτούν το μικρό τους μέγεθος για να περάσουν από μικρά περάσματα.

Το The Chronicles of Narnia: Prince Caspian προσπαθεί να εισάγει τη λογική της ομαδικότητας μιας και πάντοτε ο χαρακτήρας θα έχει στο πλευρό του ακόμα 3 ή 4 φίλους του. Το ευχάριστο είναι πως ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να επιλέξει κάποιον άλλο, αν και ο τρόπος που γίνεται αυτό δεν είναι ο ιδανικός. Έτσι, πατώντας το ανάλογο πλήκτρο εκτελείται η συγκεκριμένη ενέργεια, αν και εν μέσω μιας μάχης πολλές φορές αυτό θα γίνεται τυχαία δοκιμάζοντας σε μεγάλο βαθμό την υπομονή του καθενός. Γιατί όπως αναφέρθηκε και παραπάνω δεν έχουν όλοι οι χαρακτήρες την ίδια δυναμική και έτσι επιλέγοντας κατά λάθος ένα νάνο, για παράδειγμα, ενάντια σε μια στρατιά από οπλισμένους μισθοφόρους, τότε η τύχη του είναι προδιαγεγραμμένη.

Θέλοντας να ακολουθήσει από κοντά τα γεγονότα της ταινίας, σε πολλά σημεία η Traveller’s Tales επιλέγει αυτή τις παρουσίες που θα έχει υπό τον έλεγχό του ο παίκτης αν και τελικά μέσα στον τόσο μεγάλο αριθμό ελάχιστες παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον. Μπορεί να έχει γίνει μια προσπάθεια η κάθε μία να έχει τα δικά της προτερήματα και αδυναμίες, αλλά είναι αλήθεια πως, αφού ο παίκτης εντοπίζει τον ήρωα της αρεσκείας του, θα τον χρησιμοποιεί μέχρι να φτάσει το τέλος –και πάντα μέσα στα πλαίσια που θα του επιτρέπει ο τίτλος.