Μιχάλης Χατζηγιάννης..”7”
Εδώ και 3 μέρες βρίσκεται στα δισκοπωλεία ο δίσκος που όλοι περιμέναμε..
Η νέα δισκογραφική δουλειά του Μιχάλη Χατζηγιάννη είναι στον “αέρα” και φυσικά έχει στρέψει τα βλέμματα όλων μας, fan και μη, επάνω του!
Μετά από ώρες ακρόασης, ήρθε η στιγμή να γραφτεί το όσο το δυνατόν περισσότερο αντιπροσωπευτικό, κατά τη γνώμη μου, review του δίσκου αυτού!
Το κύριο χαρακτηριστικό όλων των δίσκων που έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής ο Μιχάλης Χατζηγιάννης είναι το ότι με την πρώτη ακρόαση λίγα τραγούδια σου “μένουν” στο μυαλό, ενώ η αίσθηση που σου αφήνουν είναι πολύπλευρη.. Αντιθέτως, όσο περισσότερο ακούς τον δίσκο, όλο και περισσότερα τραγούδια σου “κολλάνε”, λες και έχουν μια μαγική ουσία στα συστατικά που τα αποτελούν που επιδρά στην κορύφωση των συναισθημάτων, όσο περισσότερο τα ακούς! Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον συγκεκριμένο δίσκο! Με την πρώτη ακρόαση, ομολογουμένως αυτή τη φορά προσωπικά, μου έμειναν περισσότερα τραγούδια σε αντίθεση με τον προηγούμενο δίσκο (Φίλοι και εχθροί).. Πάμε λοιπόν να ρίξουμε μια βαθιά βουτιά στα “άδυτα” του 7ου κατά σειρά προσωπικού άλμπουμ του πιο επιτυχημένου σύγχρονου καλλιτέχνη στην Ελλάδα..
Ξεκινάμε με τα βασικά λοιπόν!Ο τίτλος του δίσκου -προφανώς- συμβολίζει ότι το παρόν album αποτελεί το 7ο κατά σειρά στη καριέρα του Μιχάλη.. Ο δίσκος περιέχει 11 τραγούδια σε σύνθεση του ίδιου του καλλιτέχνη και στίχους των Νίκου Μωραϊτη και Ελεάννας Βραχάλη. Επίσης σε ένα από τα 11 τραγούδια τους στίχους έχει γράψει ο ίδιος ο Μιχάλης.. Αυτό λοιπόν που παρατηρεί κανείς με την πρώτη ακρόαση είναι ότι ο συγκεκριμένος δίσκος είναι πιο έντεχνος( δεν χρησιμοποιώ τη λέξη ρόκ γιατί θα ήταν ιεροσυλία!) από τον προηγούμενο τουλάχιστον, παρά της φήμες που ήθελαν τον συγκεκριμένο δίσκο πιο techno από τους προηγούμενους. Και αυτό το λέω γιατί δύσκολα διακρίνει κανείς κάποιο τραγούδι το οποίο θα έχει μια καπαρωμένη θέση στα playlists των club τον φετινό χειμώνα (αν εξαιρέσει κανείς 2-3 τραγούδια τα οποία μπορούν κάλλιστα να remixαριστούν).. Λείπει δηλαδή ένα τραγούδι του στυλ “Χέρια Ψηλά” ή “Από πάρτυ σε πάρτυ”,τραγούδια τα οποία έπαιζαν και παίζουν πάνω από μια φορά στα club.. Αυτό το γεγονός προσωπικά με χαροποίησε ιδιαίτερα- και όχι μόνο εμένα νομίζω!”, καθώς ήθελα (αλλά δεν περίμενα,για να είμαι ειλικρινής!) έναν τέτοιο δίσκο από τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη που να απευθύνεται και σε ένα μεγαλύτερο μέσο όρο ηλικίας απ’ότι ορισμένες προηγούμενες επιλογές(if you know what i mean!).. Εν ολίγοις,η δουλειά αυτή μου θύμισε τις πρώτες δουλειές του Μιχάλη οι οποίες και τον καθιέρωσαν στο Ελληνικό μουσικό στερέωμα..
Τα πρώτα δύο τραγούδια του δίσκου ήταν λίγο πολύ γνωστά στο ευρύ κοινό.Το “εμείς οι δυό σαν ένα” που κυκλοφόρησε σε single και το “η αγάπη που μένει(πολυκατοικία)” που ενδύει μουσικά την ομότιτλη τηλεοπτική σειρά, αποτελούν δύο πολύ όμορφα τραγούδια, δύο πολύ επιτυχημένες επιλογές για να “ανοίξουν” το πρόγραμμα του δίσκου.. Στη συνέχεια ακολουθεί ένα πολύ κεφάτο τραγούδι εν ονόματι “Νιώσε κοντά μου“, ικανό να σου αλλάξει την ψυχολογία προς το καλύτερο, καθώς και ο ρυθμός του αλλά και οι στίχοι του εκπνέουν ευχάριστα συναισθήματα! (στυλ όμορφη μέρα και χωρίς αναπνοή από παλιότερες δουλειές του)..
Στη συνέχεια ακολουθεί ένα τραγούδι το οποίο για πολλούς αποτέλεσε μια μικρή έκπληξη για αυτούς που έχουν καλα “μελετημένο” τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη.. Το “Μη με κοιτάς“, με την πρώτη ακρόαση μου άφησε περίεργα συναισθήματα, καθώς κατά τη γνώμη μου είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από το στυλ που μας είχε συνηθίσει μέχρι στιγμής ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης.. Όσο περισσότερο το ακούω όμως τόσο περισσότερο μου κολλάει! Με ένα “πιασάρικο” refrain και σύγχρονους μουσικούς δρόμους(θα μπορούσε να το είχε πει κάλλιστα ο Νίκος Βέρτης για παράδειγμα), αποτελεί ένα τραγούδι υποψήφιο για να σημειώσει μεγάλη εμπορική επιτυχία και να γίνει αποδεκτό από το ευρύ κοινό. Το πέμπτο κατά σειρά τραγούδι, “όλα θα πάνε καλά” αποτελεί ένα στυλ r’n'b κομμάτι-επίσης ακόμη μια πρωτοπορία που εισάγει στο ρεπερτόριό του ο Μιχάλης-.. Ένα ευχάριστο τραγουδάκι, που δεν είναι όμως και τόσο ικανό να σε παρασύρει και να το θέσεις μέσα στη λίστα με τα αγαπημένα σου.. Σε αντίθεση με το τραγούδι που ακολουθεί.. Το “Θάλασσα“,κ ατά τη γνώμη μου αποτελεί ένα από τα καλύτερα τραγούδια, όχι μόνο του δίσκου αλλά και της καριέρας του Μιχάλη.. Ένα τραγούδι ικανό να ξυπνήσει αναμνήσεις, να φέρει στο μυαλό του καθενός μας προσωπικές στιγμές, ευχάριστες ή και δυσάρεστες, εικόνες που ξυπνούν συναισθήματα, να μας κάνει να νοσταλγήσουμε, να ερωτευτούμε, και πολλά πολλά άλλα που δεν περιγράφονται με λόγια.. Ομολογουμένως σ’αυτό το τραγούδι όλα είναι τέλεια, από τη μουσική και τους στίχους μέχρι την ενορχήστρωση, και πραγματικά εδώ ο Μιχάλης δείχνει τον πραγματικό του εαυτό..
Το τραγούδι που ακολουθεί ακούει στο όνομα “πάρτα όλα δικά σου“, ένα επίσης ωραίο κομμάτι που έχει την ικανότητα να σου “κολλήσει”.. Με ένα μοτίβο στο κλασικό στυλ του Μιχάλη, με έξυπνους δρόμους και στίχους που “πονάνε”, συντελείται ένα τραγούδι άξιο να σταθεί στο ύψος του πήχη τον οποίο έχει θέσει ο καλλιτέχνης όλα αυτά τα χρόνια.. Το 8ο κατά σειρά, “άλλη μια νύχτα“, είναι σε μουσική αλλά και στίχους του Μιχάλη Χατζηγιάννη.. Εξαιρετικό κομμάτι, στο οποίο ο καλλιτέχνης αποκαλύπτει και άλλες πτυχές του πολύπλευρου ταλέντου του, καθώς δείχνει ότι τα καταφέρνει μια χαρά και στο στιχουργικό τομέα! Ένα δυναμικό κομμάτι, με πανέξυπνες αλλαγές, ικανό να το θέσει κανείς στη λίστα με τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου, αν μπορεί να υπάρξει φυσικά μια τέτοιου είδος λίστα!
Για τα τρία τελευταία τραγούδια του δίσκου, είμαι σίγουρος για ένα πράγμα..:ότι δεν πρόκειται να λείψουν από το setlist καμίας από τις επερχόμενες συναυλίες του Μιχάλη! Συντελούν στο να χαρακτηριστεί ο συγκεκριμένος δίσκος μια εξαιρετική δουλειά. Ακούγοντας τα διαπιστώνεις ότι δεν μπορείς να ζητήσεις τίποτε περισσότερο από αυτόν τον καλλιτέχνη, καθώς εκπληρώνει τις όποιες προσδοκίες σου στο έπακρο! Το 9ο κατά σειρά τραγούδι λοιπόν ακούει στο όνομα “Που να σε βρώ“, ένα εξαιρετικό τραγούδι σε στυλ και ρυθμό “το σ’αγαπώ”, με μελωδία και στίχους που μπορούν να επηρεάσουν κατακόρυφα τον εσωτερικό μας κόσμο, και να εξωτερικεύσουν το παράπονο που ίσως κρύβεται μέσα μας και το εκφράζει το ίδιο το τραγούδι…”Που να σε βρω,που όλο σε χάνω, σ’αδιέξοδο ζω,στη τρέλα φτάνω,σ’αγαπάω καιρό…πες μου που να σε βρω…”Καταλαβαίνετε λοιπόν τι ακριβώς εννοώ! Το επόμενο τραγούδι, “Ανάποδα“, αποτελεί μια νέα μεγάλη επιτυχία που αναμένεται να το τιμήσουν αρκετά τα ραδιόφωνα. Με πανέξυπνους στίχους και έναν ευχάριστο ρυθμό, ενδεδυμένο με την κλασική συνθετική ικανότητα του Μιχάλη, θέτει τις βάσεις να αποτελέσει ένα από τα must στα live του..
Ειδική αναφορά επιτρέψτε μου να κάνω στο τελευταίο τραγούδι του δίσκου… Ακούει στο όνομα “Αναπτήρας” και αποτελεί-απλά-ένα από τα καλύτερα τραγούδια στη πορεία του Μιχάλη… Απλά μαγευτικό.. Ότι και να πούμε πάλι λίγο θα’ναι. Είναι από τα τραγούδια που σου μένουν από την πρώτη κιόλας ακρόαση και που πραγματικά ξεχωρίζει στο δίσκο.. Με μονάχα μια κιθάρα και τη φωνή του Μιχάλη, 2 στοιχεία που είναι ικανά να ταξιδέψουν τον νου σε άλλη διάσταση, να φέρουν στο μυαλό πρόσωπα και καταστάσεις (επιθυμητά ή και ανεπιθύμητα), να ανοίξουν πληγές τις οποίες πιστεύαμε πως κατάφερε ο χρόνος να σβήσει.. Μαγευτική μουσική,απίστευτοι στίχοι.. Πρόκειται για ένα τραγούδι που δεν πρόκειται να λείπει στο εξής από κανένα live,καθώς θα μπορούσε να πει κανείς πως γράφτηκε κατά κάποιο τρόπο γι αυτό το σκοπό! Προσέξτε τους στίχους του refrain και θα καταλάβετε τι εννοώ!
‘Άναψε μου ένα αναπτήρα να σε βλέπω..
Σαν κοιτάς το γέλιο σου να κλέβω
Άναψε μου ένα αναπτήρα πριν να σβήσω
Μες στο κόσμο να μπορώ να ξεχωρίσω..”
Ετοιμαστείτε λοιπόν να ανάψετε τους αναπτήρες σας!!!
Κατά γενική ομολογία λοιπόν, ο συγκεκριμένος δίσκος αποτελεί ακόμη μια εξαιρετική δουλειά από το συγκεκριμένο καλλιτέχνη, κάτι το οποίο δείχνει πως αυτός ο άνθρωπος έχει να δώσει πάρα πολλά ακόμη στο Ελληνικό τραγούδι, όσο παράξενο κι αν ακούγεται-καθώς ήδη έχει δώσει πάρα πολλά- και όσο κι αν προκαλεί εντύπωση η αστείρευτη πηγή έμπνευσης που τον διακατέχει.. Άξιζε και με το παραπάνω η αναμονή, καθώς πάνε δυο χρόνια από την προηγούμενη δισκογραφική δουλειά του (φίλοι κ εχθροί). Το μόνο σίγουρο είναι πως τα 11 αυτά τραγούδια θα τα ακούμε παντού για πάρα πολύ καιρό από δω και στο εξής, και όχι άδικα…
“7″…Σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα λοιπόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου